About Us

Όταν ήμουν μικρή, οι γονείς μου με πίεζαν να περάσω νομική για να αναλάβω το γραφείο της μαμάς μου. εγώ κοιτούσα αμέριμνη το ταβάνι.. ήταν μια ασχολία που μέχρι κι όταν μεγάλωσα μου άρεσε να έχω στον ελεύθερο μου χρόνο, έτσι ξεπερνούσα την κατάθλιψη και έκανα όνειρα μέρες που ένιωθα πιο δυνατή και ικανή. Θυμάμαι πολλές φορές να με ρωτούν τι θέλω να γίνω, απεγνωσμένοι πλέον μιάς και ανέκαθεν είχα παραβατική συμπεριφορά. Ποτέ μου δεν ήξερα τί να τους πώ. Άφηνα τη ζωή να με οδηγεί και στιγμή δεν φοβήθηκα για το πού με πάει.. Ήξερα πως κάθε χρόνο θα είμαι και καλύτερα και η αλήθεια είναι πως προσπαθούσα πολύ γι αυτό. Μεγαλώνοντας, δικηγόρος δεν έγινα, αλλά μόνο το ταβάνι δεν κάθισα να κοιτάω.. Δούλευα πολύ! το πρωί, το μεσημέρι και το βράδυ. Δοκίμασα να διδάξω σε παιδάκια όταν τελείωσα τη σχολή φιλολογίας και έκατσα εκεί για 4 χρόνια, παράλληλα δούλεψα στο συντονισμό της μόδας απ´όπου και πήρα το πρώτο ερέθισμα. μετά στην εστίαση, ύστερα ως μεσίτρια και η αλήθεια είναι πως κάθε μήνα ονειρευόμουν και κάτι άλλο που θα ήταν διασκεδαστικό να “γινώ”. Τα χρόνια περνούσαν και η αυτοεκτίμηση μου απ´το μηδέν ανέβαινε αριθμούς. μέχρι που ήρθα σε θέση να κάνω αυτό στο οποίο έδειχνα να είμαι καλύτερη.  Μετά από πολλές αναζητήσεις λοιπόν, με χαρά σας παρουσιάσω την δουλειά μου. Το μόνο πράγμα που δεν με κούρασε. δεν το βαρέθηκα. και δεν μετάνιωσα! Τα τελευταία χρόνια τσακώνομαι με την πατρονίστ, με εμπόρους και τον λογιστή μου που με προστατέυει να μην δώσω και την ψυχή μου για ένα μεγάλο ποντάρισμα. Η οικογένεια μου πλέον είναι περήφανη για μένα (αυτό δεν το περίμενα ποτέ) και στον κύκλο μου έχω μονάχα άτομα που σέβομαι και θαυμάζω ( αυτό μου πήρε πολλά delete για να γίνει). Ξέρετε πώς λέγεται αυτό; Ηρεμία! και δεν υπάρχει κάτι καλύτερο! (Μάλλον μου πήρε λίγα χρόνια να το πώ αυτό) Όλα κυλάνε ωραία πλέον και παίρνουν τον δρόμο τους. Ελπίζω να αγαπήσετε την ‘whohurtyou’ όπως αγάπησα κγω την ιδέα της, μια ιδέα που θέλει τον άνθρωπο δυνατό, σε ότι του παρουσιάζεται ,σε ότι σε πληγώνει..

 

the story :

Η μέδουσα είναι γυναίκα που τραυματίστηκε από κάποιον άλλον (τον Ποσειδώνα), ύστερα αδικήθηκε (από την Αθηνά), και αναγκάστηκε να μεταμορφωθεί ώστε το σώμα και ο ψυχισμός της να μην παραβιαστούν, ποτέ ξανά.Με φίδια που βγαίνουν από το κεφάλι της, μετατρέπει σε πέτρα και καταδικάζει όσους την πλησιάζουν σε ψυχική και σωματική ακαμψία. Μια φιγούρα που έκανε τον Garbati να αναρωτηθεί «πως θα έμοιαζε εάν μπορούσε να υπερασπιστεί τον εαυτό της»;